Polaków zawsze bardziej emocjonują wyniki wyborów za Oceanem, niż za europejską miedzą – w Niemczech czy we Francji. Po części na pewno wynika to z analizowanej wielokrotnie specyficznej polskiej cechy narodowej, jaką jest gorąca, acz nieodwzajemniana, miłość do Stanów Zjednoczonych. Ale – nie kwestionując strategicznego znaczenia naszego partnerstwa z państwami UE – ma to uzasadnienie w polskich interesach. Nie bagatelizowałbym więc pytania, które najczęściej pada od ubiegłej środy: co teraz będzie?