Charakterystyczną cechą japońskich zamków stały się wielopiętrowe wieże (jedna lub kilka), których główną ozdobę stanowiły spiętrzone okapy. Szczyty i krawędzie dachów japońskich zamków miały swoistą, bogatą dekorację. Popularne były trójkątne szczyty zwane „chidori hafu" (szczyt ptaka) oraz „kara hafu" (szczyt egzotyczny). Zamki powstawały najczęściej w centrum posiadłości wojowników i stawały się ich rezydencjami (zamek Himeji składa się z 83 budynków). Zaczęto je budować w celach obronnych w XIV wieku, kiedy kraj podzielony był na dziesiątki niezależnych prowincji walczących o wpływy. Zazwyczaj było kilka pierścieni wałów okalających kolejne dziedzińce do których prowadziły groble. Pośrodku centralnego dziedzińca lub na szczycie wzgórza stała zawsze wielopiętrowa wieża, zwana tenshu, czyli "strażnik nieba".
Himeji jest przykładem typowego japońskiego zamku typu hirayamajiro, położonego częściowo na wzgórzu, częściowo na równinie. Jako najpiękniejszy i najlepiej zachowany zamek w Japonii, zaliczany do Skarbów Narodowych znalazł się na liście zabytków UNESCO. Nigdy nie był obiektem ataku i nie uległ zniszczeniu, dzięki czemu zachował oryginalny wygląd. Otoczony fosą i kamiennym murem obronnym ma fundament, który podtrzymuje główną część zamku tak, by niwelować wstrząsy tektoniczne. Dopasowane kamienie nie wymagają zaprawy murarskiej. Jednym z najważniejszych elementów obronnych tego zamku jest labirynt ścieżek wiodących do głównej warowni. Bramy i mury są tak zorganizowane, aby zmusić wrogów do poruszania się wokół zamku, wśród wielu ślepych zaułków. Tylko stali mieszkańcy zamku znali zasady poruszania się po dziedzińcu. Labirynt jest tak skomplikowany, że do dziś nikt nigdy nie wykonał jego mapy. Himeji jednak nigdy nie był zdobywany.
W szczytowym okresie wojen cywilnych (Sengoku Jidai 1467-1615) do połowy okresu Edo (1603–1868) istniało w Japonii prawdopodobnie około tysiąca zamków. Wiele z nich zostało zniszczonych podczas różnych kataklizmów, pożarów oraz w czasie II wojny światowej. Obecnie największe zgrupowanie zamków znajduje się w centralnej Japonii (Honsiu). Niewielka ilość zamków jest autentycznych - najstarszym z nich jest Inuyama-jo z 1537r., który jest jedynym zamkiem prywatnym w Japonii i od 1618 r. jest własnością rodu Naruse. Pozostałe są zrekonstruowane w części lub odbudowane w całości. Znaczną grupę stanowią zamki-ruiny, z fragmentami kamiennych schodów, murów czy fosy.
Miasto Himeji w którym znajduje się zamek Białej Czapli liczy pół miliona mieszkańców i jest drugim co do wielkości po Kobe miastem prefektury Hyogo. Jest również popularnym przystankiem (godzina jazdy od Osaki lub Kyoto) w podróży Sanyo Shinkansen. Wokół zamku rośnie około 1000 drzew wiśni. Od 3 do 12 kwietnia, w czasie ich kwitnienia, każdego wieczora od godz. 18.00 do 21.00 drzewka mają specjalną iluminację z tej okazji.
www.jnto.go.jp
www.japan-guide.com
{jumi [*6]}
