Z daleka ten kompleks białych budynków na górze Gambo Utse, kilka kilometrów na zachód od stolicy Tybetu – Lhasy przypomina stos ryżu. Ale po wdrapaniu się do klasztoru Drepung, bo tak brzmi jego nazwa w tłumaczeniu, moją uwagę przyciągają przede wszystkim dwa czajniki z wodą gotującą się na... bateriach słonecznych.

Ten widok oszałamia chyba każdego. Nawet tych, którzy widzieli go już wiele razy na zdjęciach. Pałac Potala, historyczna rezydencja dalajlamów w stolicy Tybetu – Lhasie, jest takim jego symbolem i wizytówką jak bazylika św. Piotra w Rzymie, Statua Wolności w Nowym Jorku, Wieża Eiffla w Paryżu, moskiewski Kreml czy Wielki Mur w Chinach.

Tybet zajęty w 1950 roku przez wojska Chińskiej Republiki Ludowej i siłą do niej wcielony, jest modernizowany, ale i wynaradawiany. W szkołach podstawowych od 2 klasy nauczanie odbywa się po chińsku – w języku, którego Tybetańczycy nie rozumieją. Co roku ojczyznę opuszcza więc tysiące Tybetańczyków. O tym jest książka „Ucieczka przez Himalaje".