Gejzer rezerwatem ^Wyróżniony

Pierwsze zapiski dotyczące tego fenomenu pochodzą z 1294 r., a sława Wielkiego Gejzera obiegła cały świat. Choćby w postaci nazwy, jaką odtąd obdarzano ten specyficzny rodzaj gorących źródeł. A poza Islandią gejzery można spotkać tylko w kilku miejscach na świecie: na Kamczatce, na północnej wyspie Nowej Zelandii, w Japonii i w Parku Narodowym Yellowstone w Górach Skalistych (USA).
Dziś Stóri Geysir wybucha kilka razy w ciągu doby, a strumień wody osiąga wysokość do 10 m. Dużo częstsze erupcje ma położony w sąsiedztwie gejzer Strokkur (Maselniczka), który co kilka minut wytryskuje wrzącą wodę na wysokość 20-25 m. Trzeba uważać na wiatr, żeby nie dostać się w opadający welon wrzątku.
Inne gezjery na tym polu to Sóði, Smiður, Litli Geysir, Sísjóðandi, Móri, Blesi, Litli Strokkur, Fata i Óþerrishola, z których tylko dwa ostatnie sporadycznie wybuchają samodzielnie. Resztę trzeba „pobudzić” miksturą złożoną z ... mydlin (pomysł z Yellowstone).
Oprócz gejzerów, widoczne są także inne przejawy aktywności geotermalnej w postaci fumaroli – gorących wyziewów, wokół których wytrąca się siarka. Są też gorące błota. Nie trzeba dodawać, że odpowiedni jest też zapach z dobrze wyczuwalnym siarkowodorem. Przemierzając pole geotermalne nie wolno zbaczać z wyznaczonych ścieżek i pomostów, by uniknąć poparzeń czy wręcz kąpieli w ukropie.
Dolina Haukadalur, jest jednym z najbardziej popularnych miejsc turystycznych w Islandii, do którego każdego miesiąca przybywają dziesiątki tysięcy turystów. Na miejscu znajduje się kompleks turystyczny złożony z hotelu Geysir, pola kempingowego, restauracji, basenu z wodami termalnymi, sporego sklepu z pamiątkami i restauracji.
Przedstawicielom rządu i właścicielom ziemi, na której znajduje się słynna atrakcja turystyczna, udało się osiągnąć porozumienie i stworzyć umowę dotyczącą kupna obszaru. Rząd Islandii chce, aby dolina gejzerów stała się terenem chronionym islandzkimi przepisami ochrony środowiska.