Głównym fundatorem pomnika są Lasy Państwowe, w których „Inka” podczas wojny pracowała. W programie uroczystości zaplanowano występ formacji muzycznej „Panny Wyklęte”.
http://kurier365.pl/kultura/26382-ods%c5%82oni%c4%99cie-i-po%c5%9bwi%c4%99cenie-pomnika-inki-,-bohaterki-podziemia-niepodleg%c5%82o%c5%9bciowego.html#sigProIdd29510ca1f
Danuta Siedzikówna "Inka", urodzona 3 września 1928 r. w Guszczewie, chodziła do szkoły w Narewce. W grudniu 1943 wstąpiła do AK, gdzie odbyła szkolenie medyczne. Od października 1944 pracowała w nadleśnictwie Hajnówka.
W 1945 została aresztowana za współpracę z antykomunistycznym podziemiem przez grupę NKWD-UB. Uwolniona z konwoju podjęła służbę jako sanitariuszka w oddziałach oraz podjęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn w powiecie ostródzkim.
28 czerwca 1946 została wysłana po zaopatrzenie medyczne do Gdańska, gdzie 20 lipca 1946, w jednym z lokali kontaktowych V Brygady Wileńskiej została aresztowana. Skazano ją na śmierć 3 sierpnia 1946. Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 w Gdańsku. Po odnalezieniu miejsca pochówku ofiar 28 sierpnia 2016 odbył się uroczysty państwowy pogrzeb Danuty Siedzikówny (ps. Inka) oraz Feliksa Selmanowicza (ps. Zagończyk) na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
Poświęcono "Ince" m.in. pomniki w Parku im. Henryka Jordana w Krakowie, przy Katolickim Zespole Edukacyjnym imienia księdza Piotra Skargi w Warszawie, w Parku im. Sanitariuszki Inki w Sopocie, przy kościele parafialnym w Narewce, w Krzeszycach i w Miłomłynie, a także tablicę pamiątkową w Bazylice Mariackiej w Gdańsku. Imię Danuty Siedzikówny otrzymały m.in. szkoły, kilkanaście drużyn harcerskich, a Fundacja Armii Krajowej w Londynie ustanowiła Nagrodę im. Danuty Siedzikówny „Inki” (https://pl.wikipedia.org/).
