Z pięciu zakonów, które osiedliły się w Trybunalskim Grodzie w wiekach XIV-XVII i wybudowały tu klasztory, pierwszymi byli dominikanie.

Zwiedzając Stare Miasto w Piotrkowie Trybunalskim można „przegapić” kościół p.w. św. Franciszka Ksawerego, mimo iż uważany jest on za najcenniejszy zabytek sztuki sakralnej w regionie, a zarazem stanowi Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej.

Piotrkowska fara, czyli kościół parafialny p.w. św. Jakuba, czeka od kilku lat na przyznanie jej tytułu Pomnik Historii.

Według jednej ze starych piotrkowskich legend w miejscu tym, nazywanym Łysą Górką, stał przed wiekami posąg pogańskiego bożka Belboga w poświęconej mu świątyni.

Piotrków Trybunalski należy do stosunkowo nielicznych nie tylko w Polsce, ale i w Europie, zabytkowych miast ze średniowiecznym rodowodem – pierwsza pisana wzmianka o nim pochodzi z roku 1217 – które powstały nie dookoła grodu czy zamku.

Trzecia i ostatnia część relacji z zabytkowego rodzinnego miasta.

Druga część relacji z zabytkowego rodzinnego miasta.

Piotrków, po II wojnie światowej z drugim członem nazwy „Trybunalski” aby go nie tylko odróżniać od Kujawskiego, ale przede wszystkim upamiętnić jego rolę w historii Polski, naszego parlamentaryzmu oraz sądownictwa.

Dniem Przyjaźni Polsko-Węgierskiej dzień 23 marca parlament Węgier uznał w dniu 12 marca 2007 roku. Analogiczną uchwałę podjął przez aklamację Sejm RP 16 marca 2007 roku.

Oba kraje łączy wspólna historia poprzez dawne królewskie rody i wspólne zmagania z przeciwnościami losu. Dzień Przyjaźni Polsko-Węgierskiej pierwszy raz został zorganizowany w 2006 roku. Podczas oficjalnego spotkania prezydentów odsłonięto wówczas Pomnik Pomnika Przyjaźni Polsko-Węgierskiej w Győr. W 2017 roku gospodarzem dnia przyjaźni polsko-wegierskiej będzie Piotrków Trybunalski.

800-lecie pisemnej wzmianki o nim, w dokumencie Leszka Białego z 1217 roku, obchodzi w br. Piotrków Trybunalski, blisko 80-tysięczne miasto powiatowe w województwie łódzkim o długiej i bardzo bogatej przeszłości. Było bowiem nie tylko siedzibą, przez 214 lat (od 1578 roku, aż do rozbiorów) Trybunału Koronnego, najwyższego sądu I Rzeczypospolitej, ale również kolebką polskiego parlamentaryzmu i demokracji szlacheckiej.