21 marca to umownie ustalony pierwszy dzień wiosny. Astronomicznie zaczyna się w momencie, gdy Słońce "przekracza" równik. Ma to miejsce 20 lub 21 marca. Astronomiczna wiosna kończy się letnim przesileniem (najdłuższym dniem roku) 20/21 czerwca.
Jak czytamy w wikipedii w XX wieku wiosna w strefie czasowej Polski rozpoczynała się zwykle 21 marca, zaś w miarę przybliżania się końca stulecia coraz częściej 20 marca. W 2011 roku pierwszy dzień wiosny przypadł na 21 marca (godz. 00:21), zaś wszystkie kolejne do roku 2047 będą obchodzone wyłącznie 20 marca, a od 2048 roku - 19 albo 20 marca. Kolejny początek wiosny w dniu 21 marca nastąpi dopiero w roku 2102. Przyczyną zjawiska jest ruch punktu Barana związany z precesją ziemskiej osi rotacji.
Pierwszy dzień wiosny miał przez wieki ogromny wpływ na życie ludzi. Jeszcze z czasów pogańskich pochodzi święto wiosny o nazwie "Jare" - bogate w obrzędy powitania wiosny. Niektóre z tych obrzędów znane i praktykowane są do dzisiaj, np. topienie Marzanny, ale także malowanie jajek czy śmigus-dyngus utożsamiane dzisiaj z Wielkanocą. Jajko było symbolem życia, a oblewanie wodą symbolizowało pozimowe oczyszczenie i w pewnym sensie dawało sygnał "skończyła się zima, już można szaleć".
Z najnowszych zwyczajów związanych z przywitaniem pierwszego dnia wiosny należy wymienić wagarowanie uczniów, które z reguły w ten jeden dzień w roku jest tolerowane przez nauczycieli i opiekunów.
{jumi[*8]}