Prawie połowa ogólnej liczby transakcji dotyczyła nieruchomości gruntowych, 32 proc. - lokali, 18,8 proc. - nieruchomości zabudowanych, a 0,5 proc. budynków. W ujęciu wartościowym 38,8 proc. obrotu nieruchomościami stanowiła sprzedaż lokali, 32,9 proc. - nieruchomości zabudowanych, 26,2 proc. - nieruchomości gruntowych i 2,1 proc. - budynków. W 2009 r. dominującą formą obrotu zarówno w ujęciu ilościowym jak i wartościowym była sprzedaż na wolnym rynku, która stanowiła odpowiednio 82,3 i 88,1 proc. wszystkich transakcji.
W latach 2003-2006 udział nieruchomości zabudowanych w obrocie nieruchomościami stopniowo wzrastał i w 2006 r. osiągnął poziom 21 proc. w ujęciu ilościowym oraz ok. 39 proc. w ujęciu wartościowym. W kolejnych latach udział wartości transakcji/kupna sprzedaży tej kategorii nieruchomości w obrocie ogółem spadał i w 2009 r. osiągnął poziom 32,9 proc. Odwrotną tendencję zarówno pod względem wartościowym jak i ilościowym, zaobserwowano w przypadku lokali, których udział w obrocie malał w latach 2003-2007, a
następnie w roku 2008 i 2009 odnotowano wzrost.
Analizując rynek nieruchomości w ujęciu terytorialnym należy stwierdzić, że w ub.r. liczba
transakcji rozłożyła się dość równomiernie między obszary miejskie (48,4 proc.) i obszary wiejskie (51,6 proc.). Natomiast w ujęciu wartościowym ponad 69 proc. obrotów nieruchomościami dokonano w miastach. Na obszarach miejskich przedmiotem większości transakcji były lokale (60,1% w ujęciu ilościowym i 52,5% w ujęciu
wartościowym). Natomiast na obszarach poza granicami miast najczęściej dokonywano transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości gruntowych (75,5 proc. w ujęciu ilościowym i 53,0 proc. w ujęciu wartościowym).
Największe obroty nieruchomościami, zarówno w ujęciu ilościowym jak i wartościowym, odnotowano w województwie mazowieckim oraz w województwach śląskim i małopolskim. Najmniejsze obroty odnotowano w województwie opolskim i świętokrzyskim. Bardzo zróżnicowana była liczba transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości w przeliczeniu na 10 tys.
mieszkańców. Rozpiętość tego wskaźnika w przekroju wojewódzkim w 2009 r. była od 29 transakcji w województwie wielkopolskim do 93 transakcji w województwie lubuskim. Poza województwem lubuskim najwyższe wskaźniki charakteryzowały województwa: warmińsko-mazurskie, podlaskie, lubelskie i pomorskie. Rynki wojewódzkie charakteryzują się nie tylko znacznym zróżnicowaniem pod względem natężenia transakcji kupna/sprzedaży ale również struktury sprzedawanych nieruchomości. W większości województw w ujęciu ilościowym przeważały obroty nieruchomościami gruntowymi. W szczególności w województwach podkarpackim, świętokrzyskim, podlaskim i lubelskim udziały transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości gruntowych w całkowitej liczbie transakcji nieruchomościami przekraczały
60 proc. Z kolei w województwach pomorskim, lubuskim, śląskim i mazowieckim największy udział w obrocie nieruchomościami w ujęciu ilościowym miały lokale. W ujęciu wartościowym w przypadku połowy województw w transakcjach przeważały lokale. W sześciu województwach największy udział w obrotach miały nieruchomości zabudowane a w dwóch – nieruchomości gruntowe.
