Zalew utworzono, by zapewnić wodę pitną dla mieszkańców Łodzi i Tomaszowa Mazowieckiego. Oprócz funkcji retencyjnej i energetycznej zbiornik wykorzystywany jest do hodowli ryb, ochrony przeciwpowodziowej, ale pełni głównie funkcję rekreacyjną. Można tu uprawiać żeglarstwo, kajakarstwo czy windsurfing. Nagrywano tu również teledysk do piosenki Artura Andrusa pt. Królowa nadbałtyckich Raf. Zatrzymać się tu, na chwilę lub na dłużej, można w hotelu, pensjonacie lub ośrodku turystycznym.
Zalew Sulejowski ma wyznaczoną strefę ochronną bezpośrednią, obejmującą ujęcie wody w Bronisławowie i pośrednią, obejmującą pas wokół zbiornika o szerokości 400 m od linii brzegowej. Wokól Zalewu rosną lasy sosnowe z domieszką brzozy, dębu oraz świerku. Obowiązująca tu strefa ciszy sprzyja osiedlaniu się wielu gatunków ptaków na wyspach i mokradłach. Można spotkać tu rybitwy, mewy śmieszki, kaczki głowienki oraz popularne krzyżówki, a także łabędzie, rybołowy i kormorany, które nad zalewem mają swój przystanek w trakcie przelotów. W wodach Jeziora Sulejowskiego można złowić płoć, leszcza, karpia, amura, szczupaka, okonia oraz rekordowo duże sandacze.
Eksperci twierdzą, że Jezioro Sulejowskie może zniknąć, jeśli nie zostanie oczyszczone. Grozi mu, że w końcu zarośnie. Ekolodzy z kolei zastanawiają się, czy to jezioro jest jeszcze komukolwiek potrzebne?
Jezioro Sulejowskie wśród sztucznych akwenów pod względem pojemności zajmuje 15. miejsce w Polsce. Władze Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej przygotowują się do oczyszczenia jeziora. Zamierzają na ten cel wydać 41 mln zł.
Zalew Sulejowski w liczbach: długość – 17,1 km, maks. szerokość – 2,1 km, maks. głębokość – 11 m, długość linii brzegowej - 58 km, powierzchnia - ok. 22 km2. Tama na Zalewie Sulejowskim ma ok. 1200 m długości, 16 m wysokości, a jej szerokość w koronie wynosi 10 m.
{gallery}14167{/gallery}
Wśród atrakcji turystycznych w pobliżu Zalewu Sulejowskiego jest ośrodek hodowli żubrów w Smardzewicach, rezerwat Niebieskie źródła, czy Skansen Rzeki Pilicy w Tomaszowie Mazowieckim. Warto też odwiedzić Spałę, czy niedaleki Inowłódz, z zabytkowym kościołem św. Idziego.
• Ośrodek hodowli żubrów w Smardzewicach, jedyna tego typu placówka w Polsce centralnej. Powstał w latach 1934-1936 w wyniku jednej z pierwszych na świecie akcji, zainicjowanej przez polskie środowiska naukowe. Pierwsze bizony sprowadzono z Kanady w darze od Poloni dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - Ignacego Mościckiego. W sezonie (od maja do końca października) ośrodek można odwiedzić codziennie (9-16, soboty, święta 11-18) Cennik opłat: dorośli - 3,30 zł (ulgowy 2,20 zł).
• Sulejowski Park Krajobrazowy utworzono w 1994 r. Obejmuje dolinę rzeki Pilicy wraz z najbardziej cennymi przyrodniczo terenami przyległymi. Powierzchnia parku wynosi 17 444 ha, a jego otulina zajmuje 38 927 ha.
• Rezerwat Niebieskie Źródła jest rezerwatem krajobrazowym o powierzchni 29 ha, położonym w dolinie Pilicy, na prawym brzegu rzeki, w południowo-wschodniej części Tomaszowa Mazowieckiego. Ochronie podlega przyroda, głównie wywierzyska. Główny kompleks wodonośny stanowią wapienie jurajskie, charakteryzujące się dużą przepuszczalnością.
• Pilica jest rzeką z wyrazistym charakterem i wyjątkowo wartkim, jakby wciąż pilącym nurtem (stąd jej nazwa). Jej silnie meandrujące, szerokie (80-120 m) koryto tworzy wiele malowniczych wysp, rozlewisk, zakoli i sprzyja częstym przerzutom nurtu.
• Spalski Park Krajobrazowy utworzony w X.1995 r. ma 12 875 ha, a jego otulina zajmuje 23 192 ha. Park obejmuje dolinę rzeki Pilicy, wraz z cennymi przyrodniczo terenami przyległymi. Całość terenu leży w województwie łódzkim na obszarach gmin: Inowłódz, Lubochnia, Poświętne, Rzeczyca i Tomaszów Maz.
• Rezerwat Spała o powierzchni 57,52 ha utworzono w 1958 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych położonego nad Pilicą fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym, z udziałem jodły. Jest przykładem naturalnej fitocenozy leśnej, jaka dawniej panowała w Puszczy Pilickiej.
• Rezerwat Jeleń o powierzchni 47,19 ha utworzono w 1976 r. Zachował się tutaj prawdziwie puszczański krajobraz boru sosnowego i świerkowo-jodłowego, olsy i grądy, a wśród nich podmokłe polany porosłe turzycami, które są znakomitym miejscem schronienia zwierzyny leśnej.
• Edukacyjno-przyrodnicza ścieżka rowerowa im. Zygmunta Goliata wokół Zalewu Sulejowskiego. Trasa główna liczy 68,5 km, z czego 15 km przebiega przez teren Gminy Sulejów. Swym zasięgiem obejmuje trasę od Zalewu Sulejowskiego przez Sulejów, przebiegając ulicą Rycerską obok opactwa Cystersów i dalej ulicą Klasztorną do mostu na rzece Pilicy i dalej ulicami Staropiotrkowską i Błonie w pobliżu starych pieców wapienniczych z początku XX wieku. Dalej trasa przebiega wzdłuż drogi krajowej nr 12 Sulejów – Piotrków do Przygłowa i Włodzimierzowa i dalej w kierunku Barkowic Mokrych.
• Kopalnia Biała Góra - miejsce prehistorycznych stanowisk osadniczych. W roku 1899 pod cienką warstwą piasku odkryto tu grób wojownika z okresu lateńskiego (ok. 400 lat p.n.e.). Początki działalności górniczej w Niecce Tomaszowskiej odnotowane są w kronikach XIX wieku i umiejscowione w rejonie Nagórzyc. Ślady tej działaności przetrwały do dziś w postaci podziemnych wyrobisk zwanych "Grotami Nagórzyckimi".
W rejonie Białej Góry w 1922 r. powstała pierwsza zorganizowana na skalę przemysłową kopalnia i zakład przeróbczy piasków szklarskich. Na początku proces urabiania, przeróbki i składowania odbywał się ręcznie, przy użyciu prostych urządzeń. Potem zbudowano pompownie, wieżę ciśnień z systemem rurociągów wodnych, płuczki piasku i żwirku, własną elektrownię z siecią oświetleniową, kolejkę wąskotorową o długości 11 km i zakupiono koparkę o poj. łyżki 1 m3. W latach 50. i 60. wybudowano bocznicę normalnotorową, zakład przeróbczy, w skład którego weszły nowoczesne jak na owe czasy płuczki Bawaria, Bydgoszcz, agregat hydroklasyfikacji Rheax, stoły koncentracyjne i sortownia żwirków. W latach 70. zbudowano wysokowydajny agregat hydroklasyfikacji i hydrotransportu "Wesoła". Na przełomie lat 70. i 80. przeprowadzono na szeroką skalę badania geologiczne, w wyniku których poszerzono obszar górniczy z 6 do 15 km2.
W latach 80. i 90. zrekultywowano wszystkie hałdy odpadów, zbudowano zamknęte obiegi wodne i oczyszczalnie, rozwinięto na skalę przemysłową suszarnictwo piasku i mieszanek kwarcowych, zmodernizowano sortownię, wprowadzono nowe agregaty wzbogacająco-klasyfikujące, rozpoczęto podwodną eksploatację surowca, uruchomiono z odpadów produkcję kaolinu i piasków drobnoziarnistych.
Tomaszowskie Kopalnie Surowców Mineralnych "Biała Góra" eksploatują największe złoża piasków kwarcowych w Europie, stanowiące około 80% krajowych zasobów piasków szklarskich
i formierskich.
www.tomaszowmazowiecki.naszemiasto.pl
www.piasek.com.pl
www.sulejowski.pl
{jumi [*6]}
