Otaczają ją niewielkie piaskowe wydmy, dzięki czemu jest znakomitym turystycznym punktem wypadowym na pustynię. Głównie na wielbłądach, ale także motocyklami i pojazdami z napędem na cztery koła. Ale również balonem lub paralotnią. To tutaj kończy się droga asfaltowa z północy kraju.
Centrum plemienne nomadów Al-Marazig
Oaza żyje przede wszystkim z uprawy znakomitego, sławnego daleko poza nią, gatunku słodkich daktyli, a także innych owoców oraz warzyw. Wyrosła bowiem w ciągu paru wieków wokół obfitego źródła, czy raczej źródeł wody. W dawnych czasach Duz był jednym z najważniejszych miejsc postoju karawan na trans saharyjskim szlaku północ – południe. Innymi z głównych zajęć tutejszych mieszkańców jest hodowla wielbłądów, owiec i kóz. A także rzemiosło artystyczne: wyrób tradycyjnej biżuterii berberyjskiej oraz przedmiotów ze skóry. Sporą część dochodów przynosi obecnie mieszkańcom i oazie turystyka. Jest to centrum plemienne nomadów Al-Marazig.
{gallery}20093{/gallery}
Są tu także eleganckie hotele zlokalizowane na samym skraju osady, tuż przy pustyni, m.in. czterogwiazdkowy „El Mouradi". Z wychodzących na nią hotelowych okien doskonale widać zarówno piaszczyste wydmy, jak i przeganiane przez nie wielbłądy. W pobliżu znajduje się zresztą ich duże miejsce postoju, z którego rozpoczynają się wycieczki na Saharę. Głównie popołudniu i wieczorem, aby móc oglądać na niej zachód słońca, ewentualnie wcześnie rano na jego wschód. W środku dnia jest na to zdecydowanie za gorąco, nawet w miesiącach zimowych. Ale dla chętnych są również kilkudniowe wyjazdy na wielbłądach na Saharę.
Słynne festiwale pustyni
Oaza słynie z organizowanych w niej od końca lat 70-tych XX w. Narodowych Festiwali Sahary. Odbywają się one co roku w listopadzie lub grudniu, można podczas nich zobaczyć wiele ceremonii i zwyczajów tutejszych nomadów. Przede wszystkim wyścigi wielbłądów i koni, przejazdy karawan, obrzędy weselne, strzyżenie owiec itp. No i oczywiście posłuchać muzyki ludowej, obejrzeć miejscowe tańce itp. W Duz jest też niewielkie Muzeum Sahary, w którym eksponowane są stroje, sprzęty, naczynia itp. oraz inne elementy kultury pustynnych nomadów. Można zapoznać się w nim również z ich obyczajami, a także pustynną florą oraz hodowlą wielbłądów.
