środa, maj 01, 2024
Follow Us
czwartek, 05 marzec 2020 11:01

Pascal: Indonezja. Recenzja przewodnika Wyróżniony

Napisane przez
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Przewodnik ten, podobnie jak pozostałe ze „Złotej serii”, przeznaczony jest przede wszystkim dla uczestników wycieczek organizowanych przez biura podróży, przede wszystkim Itakę Przewodnik ten, podobnie jak pozostałe ze „Złotej serii”, przeznaczony jest przede wszystkim dla uczestników wycieczek organizowanych przez biura podróży, przede wszystkim Itakę Photo by Baehaki Hariri on Unsplash

Indonezja, ten największy wyspiarski kraj świata z mitycznym ptakiem Garudą w herbie i flagą identyczną jak polska, tylko z odwróconą kolejnością barw, rozciąga się po obu stronach równika. Ma z górą 260 mln ludności wielu grup etnicznych zamieszkujących w sumie ponad 1,9 mln km² na przeszło 13 tys. indonezyjskich wysp.

W najnowszym przewodniku Pascala po nim uwzględniono tylko 9 najważniejszych, najczęściej odwiedzanych przez zagranicznych turystów: Sumatrę, Jawę, Bali, Celebes, Borneo, Lombok, Flores, Komodo, Papuę Zachodnią i ich wysepki przybrzeżne.

Przewodnik ten, podobnie jak pozostałe ze „Złotej serii”, przeznaczony jest przede wszystkim dla uczestników wycieczek organizowanych przez biura podróży, przede wszystkim Itakę, która w ub. roku obchodziła 30-lecie działalności i jest w niej reklamowana. Powoduje to jednak, że dla turystów wybierających się do Indonezji indywidualnie, ma podstawową wadę: brak jakichkolwiek informacji praktycznych o noclegach. Drugą, chociaż mniejszą wadą jest brak spisu krótkich informacji i ciekawostek w ramkach włamanych w tekst tego przewodnika. 

Jego plusami jest bardzo dobra strona edycyjna i graficzna, ponad 230 kolorowych zdjęć różnego formatu, mapki, plany miast oraz dodatkowo luźna, kieszonkowa mapa całego kraju. Natomiast informacje o kraju i jego opisywanych miastach, zabytkach, miejscach i innych atrakcjach są przeważnie aż do przesady zwięzłe, uwzględniające tylko podstawowe dane i fakty. W rozdziale wstępnym, „Kalejdoskop”, zawarto, również bardzo skrótowo, Indonezyjskie ABC oraz ściśniętą na 5 stronach z 2 dużymi zdjęciami historię tego kraju od IV w n.e. 

Podobnie, lub jeszcze bardziej zwięźle, bo nawet tylko dwu, a w jednym przypadku „Odpowiedzialna turystyka” tylko na połowie strony, opisana jest geografia kraju, tamtejsza flora i fauna, różnorodność etniczna i kulturalna, religia i obyczaje. Ponadto inspiracje literacko – filmowe, kuchnia, sztuka i propozycje zakupów, zwłaszcza pamiątek. W części tej znajduje się również krótki słowniczek i rozmówki indonezyjsko (język bahassa) – polskie. Natomiast informacje praktyczne dotyczące całego kraju znajdują się w rozdziale końcowym „Przydatne”.

Dotyczą podróży, placówek dyplomatycznych oraz niezbędnych dokumentów. Z podkreśleniem, że obywatele RP nie potrzebują tam wiz na pobyt do 90 dni, mogą go na miejscu przedłużyć, ale samowolne przekroczenie terminu wyjazdu jest bolesne dla kieszeni. Kosztuje, w przeliczeniu, około 65$ za każdy dzień. Bardzo istotne są również informacje na temat tamtejszych pieniędzy, wymiany walut i dostępności bankomatów i możliwości płacenia kartami. Podobnie dobrego, bo pomoc lekarska, a zwłaszcza pobyty w szpitalu są w Indonezji bardzo drogie, ubezpieczenia na wypadek choroby, wypadku i ich skutków, z pokryciem kosztów transportu chorego do kraju pod opieką lekarska, ew. przewiezienia zwłok.

Pozostałe przydatne informacje na temat przepisów celnych, elektryczności, poruszania się na miejscu, także przez osoby niepełnosprawne, rzeczy potrzebnych w podróży itp. nie odbiegają od podobnych w innych krajach egzotycznych. Podstawową część przewodnika stanowią rozdziały poświęcone kolejno wymienionym w podtytule wyspom. Z kilkoma – do 10-ciu, polecanymi miejscami, które przede wszystkim warto zobaczyć, mapką, króciutką charakterystyką każdej dużej wyspy, jej historii i informacjami o atrakcjach. W przypadku tak dużych wysp jak Sumatra czy Jawa z ich podziałem na części lub tematy.

Przy najważniejszych miejscach, zabytkach, muzeach, świątyniach itp. są, w paru słowach, informacje o nich oraz dniach i godzinach dostępności, ew. cenach biletów. Każdy z tych rozdziałów zamykają informacje o propozycjach dla turystów aktywnych, głownie są to wycieczki czy trekkingi, nurkowanie, zwiedzanie rezerwatów i innych ciekawych miejsc. A także możliwościach ciekawego spędzania czasu z dziećmi. Ponadto informacje praktyczne: transport, zwłaszcza lokalny, gastronomia – z kilkoma – kilkunastoma wymienionymi i opisanymi restauracjami oraz rozrywki.

Dodatkowo przewodnik zawiera propozycję tygodniowej wycieczki po wyspach Flores i Komodo z krótkim programem rozpisanym na każdy dzień. Główną autorką tego przewodnika jest blogerka wymieniona zarówno na przedniej jak i tylnej okładce. Natomiast w nocie bibliograficznej znajdują się jeszcze dwie inne. Przy czym, to już moje uzupełnienie, rozdział poświęcony wyspie Bali stanowi skrót wydanego rok wcześniej w tej samej serii odrębnego przewodnika jednej z tych autorek, tylko po tej wyspie. 

W sumie jest to książka ładnie wydana i bogato ilustrowana, z podstawowymi informacjami o kraju. Chociaż ze względu na dobry papier, na którym ją wydrukowano, trochę za ciężka do noszenia ze sobą w trakcie zwiedzania. Ale w trakcie wycieczek zorganizowanych przez biuro podróży, z zagwarantowanymi noclegami, przynajmniej częściowym wyżywieniem oraz transportem, nie powinno to stanowić problemu, gdyż wchodząc do świątyni, pałacu, muzeum czy rezerwatu przyrody, przewodnik zawsze można zostawić w autokarze.

INDONEZJA. Przewodnik turystyczny ze „Złotej serii” wydawnictwa Pascal. Autorki: Anna Błażejewska, Agata Wójcik, Grażyna Ograbek (Bali). Wyd. Bielsko – Biała 2019, str. 287, cena 59,90 zł. ISBN 978-83-8103-510-1

a