Tędy przebiega szlak kajakowy rzeki Wdy oraz liczne szlaki piesze i rowerowe. Na terenie stanicy znajduje się punkt widokowy na Kaszubskie Morze, największe jezioro wśród położonych na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, które składa się z czterech basenów jeziornych o łącznej powierzchni ponad 16 km2 i jest zbiornikiem wodnym typu rynnowego. Ze względu na swoją wielkość oraz maksymalną głębokość przekraczającą 70 m nazywane jest przez miejscową ludność „Morzem Kaszubskim". Baseny jeziorne jeziora Wdzydzkiego układają się w charakterystyczny krzyż, co powoduje, iż można się także spotkać z nazwą „Wdzydzki Krzyż". Długość „Wdzydzkiego Krzyża" ze wschodu na zachód przekracza 9 km, natomiast z południa na północ 11 km. Każdy z basenów jeziornych ma własną nazwę. Największy (południowy) o powierzchni ponad 1000 ha to właściwe Jezioro Wdzydze, o sługości ok. 8 km. Maksymalna głębokość przekracza 70 m. Drugi co do wielkości, o powierzchni ponad 300 ha, to basen Jeziora Gołuń. Jego długość to ok. 6 km, a maksymalna głębokość sięga 18 m. Kolejny, o powierzchni ponad 130 ha, to jezioro Radolne o długości 3 km i głębokości 13 m. Najmniejszy basen jeziorny, zwany Jeziorem Jelenim, rozciąga się na przestrzeni niespełna 3 km. Najgłębsze miejsce basenu to prawie ok 19 m. Powierzchnia Jeziora Jeleniego wynosi nieco ponad 70 ha. Na jeziorze znajduje się jedna zamieszkana wyspa (największa z ośmiu) o nazwie „Wielki Ostrów". Długość wyspy wynosi 3 km. Łączna powierzchnia wysp kompleksu Jezior Wdzydzkich to ok. 150 ha.
Morze Kaszubskie stanowi ogromną atrakcję dla żeglarzy oraz kajakarzy (przez kompleks Jezior Wdzydzkich prowadzi szlak spływu). Na Jeziorach Wdzydzkich można spotkać żurawie, perkozy, łabędzie, tracze. Wśród ptaków zaobserwować można puchacze, sowy uszate, bieliki, jastrzębie, kanie, myszołowy. Morze Kaszubskie cechuje także liczna populacja bobra.
Wdzydze Kiszewskie zawdzięczają swą nazwę XV-wiecznemu starostwu kiszewskiemu, do którego należały. Jego stolicą była odległa o kilkanaście kilometrów Stara Kiszewa. Początkowo jej mieszkańcy utrzymywali się z rybołówstwa, ponieważ jednak nie przynosiło to wielkiego dochodu, we wsi zaczęło się rozwijać również rolnictwo. W XVII w. w otoczonych kniejami Wdzydzach mieszkało zaledwie 11 rybaków, karczmarz i kilkunastu chłopów. Wedle kronikarzy, wieś należała wówczas do najbiedniejszych w regionie. Dopiero pod koniec XIX w. znacznie się rozbudowała, a liczba mieszkańców wzrosła do 200. Prawdziwy rozkwit osady nastąpił na początku XX w., gdy zamieszkało tu małżeństwo Gulgowskich, pasjonatów i obrońców kultury kaszubskiej.
Wdzydze Kiszewskie są jednym wielkim ośrodkiem wypoczynkowym. Wzdłuż brzegu jeziora Gołuń ciągną się domy wczasowe, pola namiotowe i pensjonaty. Są plaże, kąpieliska, przystanie i wypożyczalnie sprzętu wodnego. Po jeziorze kursuje statek wycieczkowy, przez miejscowych nazywany Batorym. Pełno tu knajpek, barów i restauracji. Świeżutkie i świetnie przyrządzone sielawy, liny, szczupaki, węgorze i pstrągi zakupić można w tawernie żeglarskiej PTTK. Prawdziwym kulinarnym rarytasem jest osławiona kaszubska sielawa, wyglądem przypominająca śledzie.
Atrakcje Wdzydz Kiszewskich i okolicy:
Wieża widokowa i wiata edukacyjna we Wdzydzach, Wdzydzki Park Krajobrazowy, Skansen Kaszubski – Muzeum, Kaszubski Park Etnograficzny im.Teodory i Izydora Gulgowskich we Wdzydzach Kiszewskich, Skansen „Parowozownia Kościerzyna", Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie, Wieża Widokowa – Wieżyca, Najdłuższa deska świata, Dom Sybiraka, Muzeum Ciesielnictwa, Muzeum Ceramiki Kaszubskiej, Kalwaria we Wielu, Diabelski Kamień – Owśnice, Zamek Krzyżacki, Muzeum Zachodnio-Kaszubskie w Bytowie, Kamienne Kręgi – Odry, Zamek krzyżacki w Starej Kiszewie.
{jumi [*6]}
