Dzień Zaduszny zapoczątkował św. Odilon, opat benedyktynów w Cluny (Francja).
W 998 r. Odilon zarządził modlitwy za dusze zmarłych, wyznaczając na to następny dzień po uroczystości Wszystkich Świętych - 2 listopada.
Idea Zaduszek szybko się rozpowszechniły w Europei Zachodniej - we Francji, Anglii, Niemczech i Włoszech. W XIII wieku święto to już było powszechne w całym Kościele katolickim. W roku 1311, decyzją Stolicy Apostolskiej, wprowadzono Dzień Zaduszny do kalendarza oraz liturgii rzymskiej.
W Polsce najstarsza informacja o obchodzeniu Zaduszek poza klasztorami pochodzi z początków XIV wieku, z diecezji wrocławskiej pod rządami biskupa Henryka z Wierzbna.
Pod koniec XV wieku święto znane było w całym kraju. Zgodnie z tradycją w Zaduszki odwiedza się cmentarze i uczestniczy w mszach w intencji zmarłych. Na znak pamięci o tych, którzy już odeszli, zapala się na grobach świece i znicze oraz składa kwiaty.
