Nocny płacz dziecka to prawdziwa zmora młodych małżeństw. Nie dość, że rodzice martwią się, za każdym razem podejrzewając poważny powód, to jeszcze rzadko kiedy się wysypiają. Problem jest na tyle poważny, że nocne płacze są jednym z problemów najczęściej zgłaszanych pediatrom. Czy jednak faktycznie mamy do czynienia z nierozwiązywalnym problemem?
Postanowiła to sprawdzić prof. Marsha Weinraub, śledząc rytm nocnego wypoczynku u 1,200 dzieci - od urodzenia aż do ukończenia trzeciego roku życia. Pozwoliło jej to zgromadzić kilka faktów, które mogą się przydać każdemu niespokojnemu rodzicowi.
- Gdy się im przyjrzeć, wszystkie dzieci – podobnie jak dorośli – przechodzą przez pełny cykl snu co 1,5-2 godzin – mówi badaczka – Część z nich budzi się w fazie przejściowej i płacze.
Jak wiele z nich? Dwie trzecie wszystkich dzieci nie budzi się wcale lub budzi się tylko raz w tygodniu, kiedy osiągną szósty miesiąc życia. U pozostałych nocne przebudzenia zdarzały się częściej, ale zanikały prawie zupełnie już około 15 miesiąca.
- Rodziny, które zaobserwowały problemy po 18 miesiącu powinny zgłosić się po poradę – uważa prof. Weinraub. Jednocześnie przestrzega przed przesadzonymi reakcjami – Gdy matka dostosuje się do nocnych przebudzeń swojego dziecka i/lub gdy dziecko przyzwyczaiło się do zasypiania przy karmieniu piersią, może mieć ono kłopot z samodzielnym zasypianiem. Najlepszym rozwiązaniem jest kłaść dziecko spać o regularnych porach, pozwolić mu zasnąć samodzielnie i nie przejmować się przesadnie, jeśli zacznie kwilić w nocy.
{jumi [*7]}
