Houghton Library ogłosiła 4 czerwca przy użyciu Twittera, że jedna z jej książek, kopia Arsèna Houssay'a Des destinées de l'ame (Przeznaczenie Duszy), jest faktycznie oprawiona w ludzką skórę. Tak przynajmniej twierdziły notatki znalezione w środku książki.
"Okładka wykonana jest z ludzkiej skóry, na której nie umieszczono żadnych ornamentów, aby zachować jej elegancję. Uważnie się przyglądając możemy odróżnić pory na skórze. Książka dotycząca ludzkiej duszy zasłużyła by mieć ludzką powłokę. Kawałek skóry, z której jest wykonana pochodzi z pleców kobiety." - można przeczytać z notatek przetłumaczonych w 2013 roku.
Jak twierdzą Bill Lane i Daniel Kirby, eksperci z Harvardu, analiza laboratoryjna małego skrawka okładki dowodzi, że jest ona rzeczywiście wykonana z ludzkiej skóry. Śledczy odrzucili również inne możliwe źródła pergaminu takie jak owce, bydło czy kozy.
Wcześniejsze książki z Harvard Law School, których właściciele twierdzili, że są oprawione w ludzką skórę, w rzeczywistości były pokryte skórą świń czy owiec.
- To dobra wiadomość dla sztukmistrzów książek, bibliomanów czy kanibali - żartują na blogu biblioteki. Jednak sztuka oprawiania książek w ludzką skórę nie jest tak kanibalistyczna jak może się wydawać.
Pierwotny właściciel książki, Ludovic Bouland, lekarz i zapalony kolekcjoner książek, otrzymał egzemplarz o "Przeznaczeniu Duszy" od swojego znajomego pod koniec 1880 roku. Książka została pokryta w profesjonalnie zdjętą z pleców skórę, która pochodziła ze zmarłej wcześniej na zawał, chorej psychicznie kobiety.
Zjawisko oprawiania książek w ludzką skórę było popularne zwłaszcza w XVI wieku. Zeznania seryjnych morderców były oprawiane właśnie w ich skórę. Jednak również zwykły człowiek mógł poprosić, by po śmierci w jego skórę oprawić książkę na pamiątkę.
W notatce można jeszcze wyczytać, że inna książka z kolekcji Boulanda, De integritatis & corruptionis virginum notis Séverina Pineau, jest także oprawiona w ludzką skórę. Dzieła jednak nie odnaleziono.
