Zarówno w gospodarce, jak i w sektorze przedsiębiorstw. Wyższa dynamika pracujących była głównie rezultatem rzadszych zwolnień pracowników, a w mniejszym stopniu generowania nowych miejsc pracy. Pomimo nieco szybszego wzrostu zatrudnienia ogółem odnotowano dalszy wzrost stopy bezrobocia, co wiązało się z aktywizacją osób do tej pory nieobecnych na rynku pracy. NBP opublikował 22 marca najświeższą analizę „Kwartalny raport o rynku pracy – IV kwartał 2011 r.”. Dane za ten kwartał wskazują na nieco wyższą liczbę pracujących, wobec obniżenia się jej w dwóch poprzednich kwartałach, zarówno w gospodarce, jak i w sektorze przedsiębiorstw. Do pozytywnej zmiany przyczyniła się wyższa dynamika zatrudnienia w przemyśle. Od roku systematycznie rośnie przy tym liczba osób zatrudnionych na czas nieokreślony. Po raz pierwszy od trzech kwartałów zwiększyło się również samozatrudnienie.
Analiza przepływów na rynku pracy wskazuje jednak, że wyższa dynamika pracujących była głównie rezultatem rzadszych zwolnień pracowników, a w mniejszym stopniu generowania nowych miejsc pracy. Odnotowany w IV kw. wzrost współczynnika aktywności zawodowej dotyczył niemal wszystkich grup wiekowych, poza najmłodszą. Największy wzrost odnotowano ponownie wśród osób w wieku 45-59/64 lata, co można wiązać z ograniczeniami w odpływie na wcześniejsze emerytury i renty.
Raport NBP zawiera pięć pogłębionych analiz. Pierwsza stara się odpowiedzieć na pytanie, czy tzw. umowy „śmieciowe” w Polsce są sposobem wejścia na rynek pracy, czy powodem trwałej „stygmatyzacji” osób młodych? Okazuje się, że zatrudnienie na umowę czasową nie zwiększa prawdopodobieństwa bezrobocia wśród osób młodych – wręcz przeciwnie, młodzi zatrudnieni na czas określony mają znacznie większą szansę uzyskania stałego kontraktu niż poszukujący pracy młodzi bezrobotni. Druga dowodzi, że „kara” za bezrobocie dla osoby młodej w postaci niższego wynagrodzenia po znalezieniu pracy jest wysoka (mają oni wtedy o ok. 30 proc. niższe płace niż osoby, które nie były bezrobotne). Trzecia analiza potwierdza hipotezę, że systematycznie zaniżane płace są zjawiskiem charakterystycznym dla osób przedwcześnie opuszczających rynek pracy. Brak aktywności w grupie wiekowej 45+ częściej dotyka osób, których wynagrodzenia były zaniżone. Czwarta analizuje w dłuższej perspektywie trendy dotyczące aktywności zawodowej Polaków. O ile lata 1995-2007 charakteryzowały się spadkiem aktywności osób starszych, to wskaźniki aktywności zawodowej tej grupy wiekowej rosną od 2007 r. (a więc trend ten rozpoczął się na 8 kwartałów przed uniemożliwieniem przechodzenia na wcześniejsze emerytury od stycznia 2009). Wreszcie w piątym opracowaniu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy jest możliwe uniknięcie przyszłego spadku podaży pracy w Polsce? Wydaje się, że wyzwania związane z ubytkiem siły roboczej będą o wiele większe niż prawdopodobny napływ imigrantów do Polski.
{jumi [*9]}
