Zamiast pomóc, dyspergatory w Zatoce Meksykańskiej pogorszyły sprawę 52 razy. O tyle dokładnie wzrosła toksyczność wód w zatoce, zagrażając życiu całej oceanicznej fauny w tym regionie.

W jaki sposób z Zatoki Meksykańskiej zniknęło 200 tys. ton rozlanej ropy i gazu? Naukowcy odkryli za redukcję skutków wycieku odpowiedzialne są bakterie występujące naturalnie w wodach Zatoki. W ciągu 5 miesięcy mikroby zjadły prawie półtora miliona baryłek ropy.