W dyskusji udział wezmą pomysłodawcy, autorzy i redaktorzy zadedykowanej profesorowi wydanej przez Muzeum Niepodległości księgi jubileuszowej „Być sobą": Ewa Jaska, Janusz Garlicki, Kazimierz Jaszczyk, Marek Książek, Waldemar Pawlak, Włodzimierz Pawluczuk i Tadeusz Skoczek.
Prof. dr hab. Franciszek Wiktor Mleczko urodził się 6 listopada 1931 r. w Łysej Górze, na terenie dawnego woj. krakowskiego. Ukończył dwa fakultety - pedagogiki i psychologii oraz literatury dziecięcej - w Państwowym Instytucie Pedagogicznym w Moskwie (1954), trzyletnie stacjonarne studia doktoranckie w zakresie socjologii w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie (1959-1963), oraz półtoraroczne studia doskonalące w zakresie socjologii na Sorbonie w Paryżu ukończone w 1966.
W 1964 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Habilitację, w zakresie socjologii wsi, obronił na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW w 1971. Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych otrzymał w 1980 r., a tytuł profesora zwyczajnego w 1991 r.
Na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW pracował 1968 do 2002 r. Mimo emerytury, nadal prowadzi zajęcia z socjologii ogólnej, socjologii wsi, socjologii kultury i socjotechniki życia społecznego.
Opublikował 165 prac naukowych (oprócz haseł do encyklopedii i artykułów publicystycznych), z tego 23 przetłumaczonych na języki obce. Publikacje najbardziej charakterystyczne dla jego drogi życiowej to: nowatorska w swoim czasie pod względem metodologicznym książka Z badań nad aktywnością zawodową i społeczną chłopów (1964), poświęcona problematyce kultury i relacji człowieka z naturą, Oszczędność i rozrzutność w kulturach rolniczych (1976) oraz próba diagnozy społecznej kultury naszego społeczeństwa na przełomie XX i XXI wieku Drapieżna demokracja. Rodzina, biurokraci i gangsterzy (2002).
Wyróżniający się dydaktyk, jest doceniany przez studentów i władze. Znalazł się wśród pierwszych posiadaczy Medalu Edukacji Narodowej (1973), otrzymał też indywidualną i zespołową nagrodę Ministra Edukacji Narodowej (1991 i 1992). Na różnych uczelniach (głównie WSNS, UW, SGGW) wypromował ponad 500. magistrów oraz 18. doktorów. Wielu jego wychowanków jest dziś profesorami na różnych uczelniach w Polsce i na całym świecie. W latach 1976-1982 członek zespołu ekspertów UNESCO ds. kultury Europy Środkowej i Wschodniej. W latach 1993-1995 szef Zespołu Doradców Premiera w rządzie Waldemara Pawlaka.
{jumi [*7]}
