Sukces hodowców ślimaków rozpoczął się na północy Europy, gdzie przywożono je w beczułkach na statkach. Później sprzedawano je w Wiedniu. To właśnie to miasto było stolicą handlu ślimakami osiemnastowiecznej Europy. Jednak po latach Wiedeń został zepchnięty na dalszy tor przez Paryż, w którym kucharze stworzyli przepis do dziś kojarzący się z francuską kuchnią – ślimaki po burgundzku.
Teraz stolica Austrii chce przypomnieć wszystkim, gdzie gotowanie ślimaków było kiedyś bardziej rozpowszechnione niż we Francji. Zapomniany specjał będzie przyrządzany na różne sposoby podczas Wiedeńskiego Festiwalu Ślimaków. Na ten pomysł wpadł rolnik Andreas Gugumuck, który w swoim 400-letnim gospodarstwie na południu Wiednia hoduje wiedeńskie ślimaki i dostarcza je najlepszym w tym mieście restauracjom. Festiwal organizowany jest przez wiedeńskiego rolnika i szefa restauracji online DiningCity. Impreza odbędzie się od 1 do 7 października i będzie przebiegać pod znakiem Slow Food i wiedeńskiej kuchni. Podczas festiwalu kucharze wykreują własne interpretacje potraw ze ślimakami. Na najlepsze dania goście mogą głosować na stronie www.diningcity.com.
Wiedeńskie ślimaki z powodu dobrej jakości zaliczane są do produktów ekologicznych. Ich hodowca przynależy do organizacji Slow Food, której celem jest zapewnienie miejsca na rynku wysokojakościowych produktów z tradycyjnego wyrobu, wszelkich roślin uprawnych oraz zagrożonych zwierząt użytkowych. Jedzenie ślimaków ma długą tradycję. W średniowieczu uważano je za pożywne i zdrowe. Smakiem ślimaków z winnych wzgórz rozkoszowali się także Rzymianie z Carnuntum. W Wiedniu ślimaki były potrawą postną.
Aby ślimaki były smaczne, najpierw należy je głodzić przez 2-3 tygodnie. Dzięki temu pozbywają się całej zawartości jelit. Wygłodzone mięczaki płucze się w wodzie z solą lub octem, co pozwala pozbyć się ich śluzu. Umyte i wyszrowane ślimaki gotuje się co najmniej dziesięć minut. Ślimaki można zanurzyć w maśle czosnkowym, zapiec w cieście albo usmażyć na gorącym smalcu.
{jumi [*6]}
