Wśród pasażerów rejsowego lotu z Nowego Jorku do Londynu znajduje się Bill Marks, podróżujący incognito agent rządowy, którego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa na pokładzie w razie mało prawdopodobnego pojawienia się terrorystów lub porywaczy. Marks wchodzi na pokład spodziewając się, że będzie to dla niego „kolejny dzień w biurze".
Czuwanie nad bezpieczeństwem pasażerów linii lotniczych to dla Billa Marksa, chleb powszedni. Jednakże w trakcie lotu zaczyna otrzymywać na komórkę wiadomości z groźbami – wysyłane najwyraźniej przez osobę znajdującą się w samolocie – ostrzegającymi go, że co 20 minut będzie ginął jeden z pasażerów, dopóki na podane konto nie zostanie przelane 150 milionów dolarów. Rozpoczyna się rozgrywana na wysokości ponad 13 tysięcy metrów szarpiąca nerwy gra w kotka i myszkę, a walczący z nieubłaganie płynącym czasem Marks musi zrobić wszystko, co w jego mocy, ażeby powstrzymać śmiercionośnego szantażystę. Stawką jest życie niemal dwustu osób.
Gdy Liam Neeson przeczytał po raz pierwszy scenariusz „Non-Stop", z miejsca zrozumiał, dlaczego film nosi taki a nie inny tytuł. „Był tak mocno wypełniony suspensem, że nie mogłem się od niego oderwać", opowiada aktor. „Trzymał mnie od początku do końca na krawędzi fotela". Neeson wciela się w postać Billa Marksa, pracującego niechętnie na pokładach samolotów agenta federalnego, który ma lęk przed lataniem. „To dziwne, biorąc pod uwagę wykonywany przez niego zawód, ale on ma rzeczywiście fobię na punkcie latania. I tak się składa, że tym razem wsiada na pokład samolotu z piekła rodem", dodaje ze śmiechem Neeson. „Nie chcę zdradzić zbyt wiele, ale w samolocie znajduje się osoba, która pragnie coś udowodnić, w efekcie czego wszyscy na pokładzie stają się w pewnym momencie podejrzanymi".
