Zanim wybierzemy dla swojej pociechy jedną z ofert warto sprawdzić czy: zawiera ona dane teleadresowe organizatora, cenę podstawową i zawarte w niej świadczenia, program, opłaty dodatkowe obowiązkowe i fakultatywne, a także nazwę miejsca pobytu i zakwaterowania uczestników.
Podpisz umowę
Warto wiedzieć, że organizator imprez turystycznych zobowiązany jest, zgodnie z ustawą o usługach turystycznych, do podpisania z rodzicem lub opiekunem prawnym uczestnika wypoczynku umowy zgłoszenia udziału w imprezie turystycznej.
W przypadku imprez organizowanych przez szkoły lub inne podmioty działające na zasadach non profit, również zalecane jest zawarcie z organizatorem umowy na wykonanie usługi. Zawarcie takiej umowy stanowi m.in. ewentualne prawo do roszczeń za wadliwie wykonaną usługę.
Weź potwierdzenie
W przypadku, gdy wypoczynek jest organizowany na zasadach komercyjnych, osoba zawierająca umowę (zgłoszenie udziału w imprezie turystycznej), powinna po dokonaniu wpłaty gotówką lub na konto organizatora, otrzymać rachunek, paragon fiskalny lub fakturę VAT.
Jeżeli organizatorem kolonii lub obozu jest osoba fizyczna lub inny podmiot działający na zasadach non profit, również powinniśmy domagać się dowodu wpłaty. Pamiętajmy, że potwierdzenie dokonania wpłaty za wypoczynek stanowi podstawę do ewentualnej reklamacji.
Gdzie sprawdzić?
Organizatora imprezy turystycznej można sprawdzić w Urzędzie Marszałkowskim Departamencie Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, zgodnym z siedzibą organizatora. Można to zrobić także w Centralnym Rejestrze Organizatorów i Pośredników Turystycznych www.turystyka.gov.pl , a także w Kuratorium Oświaty (zgodnie z siedzibą organizatora) na 21 dni przed datą rozpoczęcia wypoczynku. Przynależność do Izby Turystycznej jest nieobowiązkowa, więc nie każdego organizatora można w ten sposób sprawdzić, ale jest to zalecane.
Warunki dla organizatora
Warto także wiedzieć, że organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży muszą spełniać określone warunki. Są one określone w kilku aktach prawnych: Rozporządzeniu MEN z 9 grudnia 2010 r. zmieniającym rozporządzenie MEN z 21 stycznia 1997 r., w Ustawie o systemie oświaty z 7 września 1991 r. (z późniejszymi zmianami), a także w Ustawie o usługach turystycznych z 29 sierpnia 1997 r. (z późniejszymi zmianami).
Bezpieczne przepisy?
- Trwające obecnie prace legislacyjne, nie przysłużą się niestety zwiększeniu bezpieczeństwa dzieci i młodzieży – mówi Małgorzata Karwat z Rady Nadzorczej Polskiej Izby Turystyki. Branża turystyczna działa na rzecz zmiany rządowego projektu ustawy oświatowej - dodaje.
W 2012 r. Polska Izba Turystyki i inne samorządy branżowe podjęły działania, mające na celu zmianę zapisów w aktach prawnych, odnoszących się do organizacji i nadzoru nad wypoczynkiem oraz odniesienie zapisów oświatowych do ustawy o usługach turystycznych. Celem tych działań było przede wszystkim zwiększenie bezpieczeństwa uczestników, ujednolicenie aktów prawnych i wprowadzenie jednoznacznych zapisów w nich, a także ograniczenie działań „szarej strefy". Ale o tym innym razem.
