W 1609 roku, kiedy koloniści nadal przyzwyczajali się do swojgo nowego domu zostali zaskoczeni przez brutalną zimę, a okres ten został nazwany "czasem głodu". Niedawno odkryte kości 14-letniej dziewczyny rzuca światło na temat jak ludzie przeżyli.
William Kelso, główny archeolog w Projekcie Jamestown odnalazł szczątki, a antropolog fizyczny Douglas Owsley wykorzystał znaki pozostawione na dziewczęcej czaszce i piszczelach, aby stwierdzić, że padła ona ofiarą kanibalizmu. Jej szkielet jest pierwszym namacalnym dowodem pośród pisemnych sprawozdań o kanibalizmie w Jamestown.
Naukowcy nie byli w stanie określić dokładnie jak umarła, ale jej szczątki ujawniły nieco informacji na temat jej życia. Pochodziła z południowego wybrzeża Anglii, a analiza izotopów w kościach sugeruje, że jej dieta była bogata w białko, co świadczy, że prawdopodobnie należała do klasy wyższej.
Na skutek rozprzestrzeniania się głodu 80% ówczesnych mieszkańców Jamestown zmarło. Niektórzy uciekali się do jedzenia zwierząt domowych czy też skórzanych pasków. Lecz kiedy i tych zasobów zabrakło, mieszkańcy zostali zmuszeni do wyboru między głodem, a szczątkami tych, których zabiła zima.
{jumi [*7]}
