Gdy kilka lat temu podczas podróży po Chinach zachwycałem się wspaniałymi zbiorami Muzeum Narodowego w Szanghaju, towarzyszący mi sinolog i znawca sztuki chińskiej powtarzał: to tylko drobiazgi, najcenniejsze skarby są w Tajpej na Tajwanie. Wiedział, co mówi. 

Charakterystyczna wieża Taipei 101, łącząca tradycyjne elementy architektury chińskiej i współczesnej światowej, widoczna jest niemal z każdego punktu w stolicy Tajwanu. Nie ma znaczenia, że stoi na południowo–wschodnim obrzeżu centrum, w dzielnicy Hsinyi (Xinyi). Jest bowiem trzykrotnie wyższa niż Pałac Kultury i Nauki w Warszawie łącznie z iglicą. 

W bezpłatnym miesięczniku informacyjnym dla turystów w językach chińskim i angielskim, z dominującymi reklamami luksusowych sklepów oraz restauracji, na rozkładówce „10 miejsc, które musisz zobaczyć w Tajpei" znajduję tylko jedną świątynię – Longshan. Nie znaczy to jednak, że jest tu mało świątyń. Wręcz przeciwnie!

Tajwan kryje w sobie wiele zabytkowych skarbów. Już podczas pierwszej „penetracji" okolic hotelu natrafiłem w jego pobliżu na niezwykle interesującą nową świątynię taoistyczną Bóstwa Opiekuńczego Ziemi.

Tajpei to stolica Tajwanu, ponad 23–milionowego kraju. Państwo to uważane jest w Pekinie za „zbuntowaną prowincję", a tutaj za jedynego legalnego kontynuatora Republiki Chińskiej utworzonej w 1911 roku po upadku cesarstwa.