Najliczniej odwiedzany w Maroku, przynajmniej z tych, do których wstęp jest płatny, zarówno przez turystów krajowych, którzy kupują bilety po cenach ulgowych, jak i zagranicznych. Przychodzi ich tu po blisko 800 tysięcy rocznie! Ogród otoczony wysokim na niemal cztery metry murem na planie nieco nieregularnego w części południowej prostokąta, jest dziełem francuskiego malarza i orientalisty Jaquesa'a Majorelle (1886-1962).
Siedziba francuskiego malarza
W 1917 roku przyjechał on do Maroka – było ono wówczas protektoratem Francji – odwiedził w Marrakeszu jej generalnego rezydenta (1912-1925) i kolonizatora, generała, później marszałka, Huberta Lyautey'a (1854-1934) i zakochał się w tym kraju oraz mieście i osiadł w nim na stałe. W 1923 r. kupił, wówczas na jego obrzeżach, 12 hektarów palmowego gaju i urządził w nim piękny ogród. Sprowadzając do niego rośliny, w tym liczne odmiany kaktusów, z całego świata. Zbudował w nim także piękną willę w stylu mauretańskim.
{gallery}24350{/gallery}
Nazwał ją Bou Safsaf, sam zaprojektował do niej wzory kafelków az-zulajdż, pomalował drzwi w kolorze głębokiego błękitu – kobaltu, który później nazwano Błękitem Majorelle, a wnętrza także zieleni i ciemnej czerwieni. W 1931 r. architekt Paul Sinoir zaprojektował i zbudował mu atelier w stylu art déco z pergolami i jasnobłękitnymi ścianami. Ogród został udostępniony publiczności w 1947 r., jeszcze przed uzyskaniem przez Maroko niepodległości (1956).
Yves Saint-Laurent I Pierre Bergé
W 1980 r. dom i ogród kupił urodzony w Oranie w Algierii słynny francuski projektant mody Yves Saint-Laurent (1936-2008), wraz ze swoim partnerem życiowym i biznesowym przez ponad 30 lat, Pierrem Bergé (ur. 1930). YSL, jak w skrócie nazywano Saint-Laurenta, odnowił ogród, wytyczył w nim nowe alejki, a przede wszystkim uzupełnił o nowe gatunki roślin. Obecnie rośnie w nim ponad 400 odmian palm i 1800 gatunków kaktusów. Ponadto cyprysy, agawy, bambusowe zagajniki oraz wiele innych gatunków roślin i kwiatów, także tropikalnych, z pięciu kontynentów.
W jednej sadzawce otoczonej papirusami rosną lilie wodne, w trochę większym baseniku pływają złote rybki. Bogactwo roślinności w tym ogrodzie przypomina mi trochę dżunglę, chociaż bez jej wilgoci. Wręcz przeciwnie. Tutaj ziemia wydaje się sucha, miejsca między drzewami i krzewami wysypane są drobnym jasnym żwirem oraz nieprawdopodobnie czyste. Nad utrzymaniem tego, niewielkiego przecież pod względem powierzchni, ogrodu stale pracuje kilku ogrodników. Przy ścieżkach umieszczone są tabliczki informacyjne z łacińskimi nazwami drzew i roślin znajdujących się w zasięgu wzroku, z ich szkicami i numerami.
Muzeum sztuki berberyjskiej
Pozwala to zwiedzającym pogłębiać wiedzę botaniczną. W ogrodzie żyje też kilkanaście gatunków ptaków. Spacerując, obserwowałem wycieczki miejscowych przedszkolaków i uczniów. Część z nich, zgodnie z poleceniem opiekunów, siedziała na ziemi i rysowała widziane rośliny. W dawnym studio artysty w 2011 r. urządzone zostało niewielkie Muzeum Sztuki Berberyjskiej, z osobnymi biletami. W roku 2014 zwiedziło je 136 tys. osób. Oglądać w nim można ponad 600 eksponatów, przede wszystkim wyroby marokańskiego rzemiosła z obszaru od gór Rif po Saharę, ze zbiorów YSL.
Stare dywany i tkaniny, ceramikę, instrumenty muzyczne, zabytkową broń, wyroby z metalu, drewna i skóry, zdobione berberyjskie drzwi, meble, a także niewielką kolekcję berberyjskiej biżuterii. Ponadto kilkadziesiąt sztychów – widoków wiosek i kasb z gór Atlasu wykonanych przez Jaques'a Majorelle'a. Po śmierci YSL, zgodnie z jego życzeniem, prochy kreatora mody rozsypane zostały na terenie ogrodowego rosarium. Stanął też poświęcony jego pamięci niewielki obelisk o kształcie fragmentu antycznej, rowkowanej kolumny. Z tabliczką z latami jego życia oraz skromną informacją pod nazwiskiem: Couturier français – francuski krawiec.
Pierre Bergé po śmierci swojego przyjaciela przekazał ogród paryskiej Foundation Pierre Bergé – Yves Saint Laurent. W ogrodzie jest niewielka kawiarnia – Café Bousafsaf, księgarnia oraz butik z dosyć drogimi pamiątkami: niebieskimi marokańskimi pantoflami, perfumami, haftowanymi poduszkami i innymi wyrobami z monogramem YSL. Ogród ma własną stronę internetową: www.jardinmajorelle.com, na której znaleźć można wiele innych informacji o nim.
Autor podróżował po Maroku w grupie kilkunastu polskich dziennikarzy, członków Stowarzyszenia Dziennikarzy – Podróżników „Globtroter", zaproszonych przez marokańskie ministerstwo turystyki.
