Choć nie brzmi to przyjemnie, wojna jest jednym z największych sprzymierzeńców nauki. Bardzo wiele odkryć, z których korzystamy w naszym codziennym życiu została dokonana po to, by wyrządzić jak największą krzywdę naszemu bliźniemu. Jednak odkąd stworzyliśmy arsenał pozwalający na momentalną dezintegrację całej naszej planety, armia skupia się na badaniach innego rodzaju.
Od wojny w Wietnamie główny nacisk kładziony jest nie tyle na zwiększenie strat przeciwnika, a zminimalizowanie własnych. Kontrola opinii publicznej ukróciła znacznie sobiepaństwo dowodzących, a żołnierz stał się towarem deficytowym. Dlatego rząd zawsze chętnie szuka innowatorów gotowych zaopatrzyć oddziały w coraz to bardziej fantastyczne wynalazki, jak na przykład ognioodporna farba do twarzy.
Jednak to nie ogień jest największym zagrożeniem – dużo gorsze skutki i większy zasięg rażenia można osiągnąć przy użyciu broni niekonwencjonalnej: chemicznej i biologicznej. Przed rozpylonymi w powietrzu zabójczymi substancjami nie sposób się obronić. Maski gazowe pozwalają im nie dostać się do płuc, ale układ oddechowy to tylko jedna z wielu furtek w naszym ciele.
Z problemem tym postanowili się zmierzyć naukowcy z Lawrence Livermore National Laboratory w Kaliforni oraz ich współpracownicy z innych placówek badawczych. Opracowali oni materiał, który zapewni żołnierzom niespotykaną dotąd swobodę poruszania się przy zachowaniu znacznego poziomu ochrony.
- Mundur będzie niczym druga, inteligentna skóra reagująca na zmiany w środowisku – tłumaczy Francisco Fornasiero, jeden z czołowych naukowców zaangażowanych w projekt – W przypadku zagrożenia, materiał będzie w stanie automatycznie przełączać się między stanem wysokiej przepuszczalności i stanem ochronnym. Jednak nawet w tym drugim mundur będzie w stanie „oddychać”, jednocześnie blokując wszelkie zagrożenia chemiczne.
Swobodny przepływ powietrza zapewniają węglowe nanorurki, dużo skuteczniejsze w transportowaniu gazów niż inne otwory o podobnych wymiarach. Szerokość takiej rurki to zaledwie parę milimetrów – wystarczająco wiele, żeby przepuścić cząsteczki powietrza, ale już zbyt małe dla wirusów i bakterii, z których najmniejsze mają ok. 10 nanometrów. Nieco większym problemem są substancje chemiczne, ale i na to jest sposób. Najpierw rurki będą blokowane, dzięki czemu żadna substancja nie będzie w stanie przedostać się do środka. Gdy niebezpieczeństwo minie, materiał złuszczy się jak prawdziwa skóra, przywracając wysoką przepuszczalność.
Dzięki takiemu ubraniu żołnierze będą w stanie przez długi czas działać w nieprzyjaznym środowisku, zachowując przy tym pełną sprawność i nie narażając się na przegrzanie. A gdy kurz już opadnie na wszystkich polach bitew, na nowym odkryciu skorzystamy my, cywile – nie tylko armia potrzebuje wygodnych, oddychających ubrań!
{jumi [*7]}
